Rufus tot 1 jaar

April 2007: 19 weken
Afgelopen week is het functioneren en het gedrag van Rufus wel heel erg wisselend. Het niet luisteren en zijn eigen gang gaan zoals hij eind vorige week liet zien als hij losliep, is nu bijna dagelijkse kost ook als hij aangelijnd is of binnen. Rufus komt - kennelijk wat vroeg - in zijn puberteit. Gemiddeld begint de puberteit van honden rond de zesde maand, Rufus is nu nog geen vijf maanden. Behalve het wisselen van tanden en het optillen van zijn rechterachterpoot als hij plast, begint hij nu ook geurvlaggen uit te zetten. Het gedrag Rufus binnen lijkt ook te wijzen op beginnende puberteit. Af en toe lijkt het dat hij de aangeleerde commando's niet meer goed begrijpt. Als hij moet gaan zitten, volgt hij weliswaar het commando op, maar gaat hij vervolgens direct daarop afliggen. Soms loopt hij dan achteruit, blijft staan en kijkt je wat hulpeloos aan. Het is wel verschrikkelijk wisselend, tijdens de ene wandeling lijkt het of Rufus vijf poten heeft, zijn neus komt dan nauwelijks van de grond af en volgt hij het ene spoor na het andere. Hij loopt dan zelfs andere honden, opvliegende vogels voorbij zonder op te kijken. Een andere wandeling loopt hij voorbeeldig met een slappe lijn precies op de hoogte van mijn linkerbeen en let hij goed op. Rufus maakt deze week ook een groeispurt door en slaapt overdag veel. De schofthoogte ligt nu rond de 48 centimeter, begin vorige week was het iets meer dan 40 centimeter.

April 2007: 20 weken
De zomerse dag zondag hebben we doorgebracht aan het strand van de Banjaard, Wat een verschil in drukte met de andere keren dat we er zijn. Het is niet alleen het weer dat er voor zorgt dat het net midzomer lijkt, ook het aantal mensen is voor de tijd van het jaar heel erg groot.
Rufus is geen echte waterrat. In het begin is hij wat voorzichtig. Geleidelijk aan gaat hij steeds verder het water in, tot echt zwemmen komt hij echter niet. Niettemin geniet Rufus volop. Hij rent en springt door het water en maakt allerlei rare bokkesprongen. Hij draaft heen en weer langs de waterlijn en rolt zich door het zand. Wij genieten hier net zo hard van als Rufus van het water.Hij vindt een drijvende appel en houdt zich daar lange tijd mee bezig. Hij drinkt wel van het zeewater, maar niet erg veel. Als we over het strand naar het terras van het strandpaviljoen lopen, laten we hem een paardevijg opeten, zodat hij geen diarree van het zeewater krijgt. We kunnen merken dat hij flink moe is en als wij een pilsje drinken knaagt Rufus vergnoegd op een varkensoor. Als we thuis zijn is het even opdrogen, borstelen, eten en na korte tijd valt hij als een blok in slaap. In zijn slaap is hij nog steeds aan het hardlopen en blaft hij en toe.

Het puberale gedrag van Rufus is deze week aanzienlijk minder dan een paar weken geleden. Hij begrijpt de commando´s weer en probeert ook geen geurvlaggen meer uit te zetten. Het blijft allemaal wel heel erg wisselend. Sommige dagen gaat alles van een leien dakje en dan zijn er weer periodes dat hij zo dwars is als een aardappel. Wat heel stabiel in zijn gedrag is, dat het loslopen volstrekt niet gaat zoals wij het willen. Zodra Rufus in de gaten heeft dat hij door niets en niemand gehinderd wordt dan trekt hij zijn eigen plan. Hij blijft weliswaar in onze buurt, maar zorgt er zo lang mogelijk voor dat hij niet zo dichtbij komt dat hij aangelijnd kan worden. Tijdens de terugkeer van een wandeling met Lia, kom ik net aangereden en stap voor ons huis uit de auto. Lia en Rufus lopen aan de overkant van de vijver en Rufus wordt heel enthousiast als hij me in de verte ziet. Lia laat hem los en als een streep rent Rufus met lichtsnelheid langs de vijver naar me toe en begroet me uitbundig. Als Lia hem terugroept blijft hij staan kijken, maar komt niet in beweging. Pas als ze de riem in haar zak steekt en deze niet meer zichtbaar is, rent hij weer naar haar terug. Op de hondenshow in Goes spreken we de fokker van de kennel van Achter de Duinen. Zij heeft net met Brikla Baronne van Achter de Duinen, een teefje van een jaar oud, de eerste plaats behaald. Zij vertelt dat ze haar honden tot zo´n maand of 18 veelal aan de lange lijn houdt. Dat biedt weer perspectief en geeft de burger weer moed. Misschien willen we wel teveel en te snel ineens van Rufus. Als we de Heidewachtels van 1 jaar oud op de hondenshow zien, dan lijkt Rufus toch wel groot van stuk. Afgelopen donderdag zwemt Rufus voor de eerste keer. Hij kijkt de kunst af van een 4 jaar oude Drentse Patrijs. Na wat heen en weer geloop langs de waterkant gaat Rufus te water. Aanvankelijk in het ondiepe gedeelte waar hij op en neer springt. Als er een stok in het diepe gedeelte wordt gegooid en de Drentse Patrijs er naar toe zwemt, zwemt Rufus vrolijk mee. Rufus geniet volop en heeft de dag van zijn leven: water in, water uit, rondplonzen en zwemmen. Jammer dat er geen camera voorhanden is, eigenlijk moet die met iedere wandeling mee! Tijdens een middagwandeling aan de lijn in de Hollandsche Hoeve staat Rufus plots heel stil bij dicht struikgewas. Hij hoort, ziet of ruikt kennelijk iets. Ik zie niets, laat staan dat ik iets ruik. Horen wel, in de Hollandsche Hoeve fluiten, piepen en tjilpen altijd vogels of ze fladderen op. Die geluid komen overal en nergens vandaan. Even plotseling duikt Rufus de struiken in en vliegt er een verscheidenheid van vogels op. Voor zover ik het zo snel kan zien een houtduif, merels, een specht en een stel tortelduiven. Daarna moet ik zelf ook het struikgewas in en houdt me zeker nog tien minuten in de weer om de lange lijn en Rufus weer heelhuids terug te krijgen. De lijn zit onmogelijk verward tussen de takken en de struiken; helaas heb ik niet zo´n vacht als Rufus.

April 2007: 21 weken
Rufus houdt zich aardig aan de regel dat hij op de tuinpaden blijft. Soms vergeet hij het als er een vogel laag over komt scheren of als - vooral - Boema hem uitdaagt om achtervolgingsspelletjes te doen. Ook Darco de buurhond zorgt er wel eens voor dat hij de regeltjes vergeet. De lange lijn doet dan wonderen. Als Rufus voelt dat de lange lijn aan zijn halsband zit dan houdt hij zich beter aan de geleerde regeltjes.

We gaan tijdens de mooie en warme zondag weer terug naar de plek aan het Goese Meer, waar Rufus vorige week samen met de Drentse Patrijs zwom. Voordat Rufus het water in gaat schiet de lijn los. Rufus rent achter andere honden aan, die dat heel erg leuk vinden. Wat we veel erger vinden, is dat hij samen met een andere hond over andere mensen heen vliegt die op het gras van de zon liggen te genieten. Als je dan nog geen hondenhater bent dan zul je het wel worden. We verexcuseren ons en de mevrouw zegt wel dat ze niet zo erg vindt, maar haar gezicht zegt iets anders. We nemen ons nu echt voor hem helemaal niet meer los te laten. Aan de lange lijn gaat Rufus zonder aarzelen te water. Zonder een andere hond erbij mijdt hij echter het diepe gedeelte. Als het speeltje er drijft is hij wel zo slim om aan het touw ervan te trekken, zodat het in het ondiepe gedeelte komt en hij niet hoeft te zwemmen om erbij te komen. Terug thuis en na het eten krult Rufus zich helemaal op op zijn ligkussen en is hij in een diepe slaap verzonken.

Op maandag is er totaal niets te merken van puberaal gedrag. Rufus speelt thuis volop, maar slaapt ook veel en tijdens wandelingetjes loopt hij prima mee, zowel aan de lange als aan de korte lijn. Als we bij de Kattendijkse Dijk (een plek waar vogelwaarnemers regelmatig observeren) bij een kudde schapen terechtkomen, gaat Rufus voor het afscheidingsgaas liggen. De schapen gaan allemaal in kring voor het gaas staan, Rufus snuffelt en stopt zijn snuit door het gaas. Ik kan nauwelijks geloven wat ik zie: Rufus en een schaap snuffelen aan elkaars neus, en weer geen camera bij me! De kleur en structuur van de vacht van Rufus is aan het veranderen. Zijn kop is nu in vergelijking met de romp lichter van kleur. De vacht op zijn oren is al lang gekruld, nu beginnen er wat meer golven op andere delen van zijn vacht te komen. Dinsdag tijdens de ochtendwandeling lopen we, net na een moment dat we op een grasland gespeeld hebben langs een paar molshopen. Niks bizonders, de molshopen liggen volgens mij al lange tijd daar. Rufus stort zich op een ervan en gaat opgewonden graven, heen en weer springen, zijn snuit er induwen en erop liggen rollen. Hij is zo opgewonden dat hij tegen me opspringt en al blaffend weer gaat graven. Na een tijdje kalmeert hij en gaat er bij liggen. Als we na een paar uur nog even bij de schapen en de geiten gaan kijken (Rufus gaat nu ook bij de geiten en de ganzen liggen, in de hoop dat ze dichterbij komen), besluit ik om nog maar eens langs die molhopen te gaan. Rufus raakt nu niet zo uitzinnig als de eerste keer en gaat met wat meer beleid te werk. Hij gaat weer graven, trekt met zijn tanden graspollen uit de grond en vindt een holletje waar zijn neus mooi inpast en graaft weer verder. Gelukkig voor de familie Mol, schijnt er niemand thuis te zijn. De puberteit is of van korte duur geweest, of die moet nog komen. Rufus is deze hele week uiterst rustig, stabiel en lief . Vanaf deze week loopt hij niet meer ongelijnd, maar aan de lange lijn leeft hij zich prima uit.

Mei 2007: 22 weken
In Amsterdam gedraagt Rufus zich weer voorbeeldig. Hij vindt het ook geweldig dat zo´n beetje de complete familie bijeen is. Hij weet heel goed wie er bij ons horen. Rufus vindt andere mensen ook geweldig leuk, maar de manier waarop hij familieleden begroet is heel anders. Het is vooral goed te zien aan het puntje van zijn staart. Als we op theaterbezoek gaan, blijft Rufus zonder problemen in de bench, Hij is bij terugkomst wel heel erg blij dat iedereen er is. In het Vondelpark doet hij heel veel indrukken op en op straat is het net als vorige keer weer vol geurtjes die hij overal opsnuift. We zijn toch maar blij dat we in een landelijk gebied wonen, ik moet er niet aan denken om dagelijks met Rufus door straten te moeten lopen. De afgelopen warme dagen ligt Rufus graag in de keuken of bijkeuken op de koele tegels. Tijdens de puppycursus heeft Rufus niet zo´n zin, hij ligt heel vaak aan mijn voeten en bekijkt wat er allemaal gebeurt. Het lukt me steeds beter om het gedrag van Rufus te interpreteren, althans dat denk ik. Vooraf weet ik eigenlijk al of hij een oefening goed gaat doen of dat hij er met zijn pet naar gooit en dat komt iedere keer uit. Het kan natuurlijk ook zo zijn dat Rufus mijn gedrag goed kan aflezen en mijn verwachting van hem kan inschatten, dat moet ik nog eens goed uitproberen. Jammer dat Lia geen videocamera bij zich heeft bij de puppycursus. We doen een oefening waarbij de hond door een zwarte tunnel naar de baas moet lopen. Ik verwacht dat Rufus daar weinig moeite mee zal hebben. In de Hollandsche Hoeve vindt hij het prachtig om door een grote rioolbuis te lopen. De instructeur legt de bocht nu in een tunnel en vanaf dat moment begint Rufus iedere keer als er een hond in verdwijnt te blaffen, iets wat hij anders nooit doet. Ik verwacht dan ook dat hij weinig zin heeft om in die tunnel te kruipen. Als hij aan de beurt is laat hij zich dan ook nauwelijks in de tunnel zetten door de instructeur, Rufus geeft er de voorkeur aan om buitenlangs de tunnel te lopen. Als ik aan het andere eind van de tunnel er zelf in kruip en mijn hoofd door de bocht steek, rent hij op me af. Daarna gaat hij er zonder problemen in. Het blaffen toen de bocht in de tunnel werd gelegd en de andere honden erin verdwenen, lijkt mij een vorm van protest. Maar misschien leg ik dan wel teveel in zijn gedrag, maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat hij zich al een voorstelling kan maken van wat er gaat gebeuren. Het op bevel komen tijdens de puppycursus gaat goed, ook als ik achter een scherm verdwijn en zelfs zonder riem. Zoals gebruikelijk rent hij me wel eerst voorbij, om daarna toch voor te komen.

Zijn eerste buit heeft Rufus bijna binnen. Een onoplettende merel kan slechts ternauwernood ontsnappen als Rufus aan de lange lijn is. Als Rufus de merel op zo´n 5 meter afstand ziet, staat hij stokstijf stil, verzet één poot en daarna heel stilletjes nog één poot en zonder enige waarschuwing vooraf schiet hij als een pijl uit de boog weg, en werkelijk op millimeters na grijpt hij mis terwijl hij hoog omhoogspringt. Nog drie keer komt hij een merel tegen en doet nog wel pogingen, maar hij komt niet meer zo dichtbij als de eerste keer. Het liggen bij de schapen en geiten lijkt ook ingebakken te zitten in de genen. Tijdens het samenstellen van de pagina "Heidewachtel" kom ik een stukje tegen over vroegere jachthonden (vogelhonden) die geleerd werden stil voor de prooi te liggen, zodat de jagers een net over de prooi èn de hond kon gooien. Rufus laat dit gedrag regelmatig zien als hij schapen en geiten tegenkomt. Hij ligt dan stil voor het gaas, hooguit wat bewegend met zijn voorpoten. Rufus is dus geen voorstaande hond maar een voorliggende hond. Steeds vaker probeert Rufus geurvlaggen te plaatsen. Sinds hij weet dat hij daar op gecorrigeerd wordt, gaat hij op een sneaky manier te werk. Hij laat zich wat door zijn achterpoten zakken alsof hij moet poepen en stiekem tilt hij dan zijn achterpoot op om toch maar zo´n geurvlag tegen een plant of boom te zetten. Tijdens een sluippartij naar een merel, neemt Rufus zo´n harde spurt dat de lijn uit mijn handen vliegt. De merel kan ontkomen, maar Rufus heeft al snel in de gaten dat hij zonder belemmeringen kan rondrennen. Aan de kant van de vijver vindt hij een grote, dikke karper en meneer is niet direct van zins om terug te keren. Uiteindelijk na heen en weer geren en gespring, en als ik al thuis ben geweest komt hij de karper naar me brengen en kan ik zijn lijn vastpakken. Onderweg naar huis toe laat hij de karper per ongeluk vallen en krijgt hij van mij niet de gelegenheid om hem opnieuw op te pakken. Rufus stinkt een uur in de wind naar vis en kan gelijk het bad in, terwijl ik de vis die op een grasveldje ligt in een plastic zak in de vuilnis dump. Naar later blijkt hebben de buren genoten van het hele tafereel wat zich voor hun ogen afspeelde. Iedere vogel die Rufus nu tegenkomt wil hij samen met mij besluipen. Als ik dan eens een keertje niet mee doe, kijkt hij verongelijkt en teleurgesteld achterom.

Mei 2007: 23 weken
In de puppytraining moet Rufus weer los naar me toe komen vanaf een grote afstand, terwijl ik op me hurken zit. Hij rent me weer voorbij, maar weer anders dan te doen gebruikelijk rent hij nu niet drie keer rond me. Rufus springt vanachter boven op me en begint in mijn haar (wat er van over is) te woelen en gaat dan voor me liggen. De rest van het cursusuur heeft hij er geen zin meer in en ligt hij aan mijn voeten te kijken wat de andere honden doen, of een beetje weg te staren met de rug naar de groep - over lichaamstaal gesproken.

De verhouding met Boema gaat heel langzaam wat beter. Af en toe liggen of zitten ze dicht bij elkaar en Rufus benadert Boema nu wat rustiger. Het komt voor dat Boema het toe laat dat Rufus zijn kop op haar rug legt. Bobo moet nog steeds helemaal niets van Rufus weten en rent steeds weg zodra Rufus te dichtbij komt. Wat weer tot gevolg heeft dat Rufus erachter aan rent: lekker spelen! Nu Rufus wat langer kan wandelen lopen we over de Kattendijkse dijk en door de polder een rondje van ruim een half uur. De dijk is geheel afgerasterd aan beide zijden en er mogen geen auto´s rijden en het is er heel erg rustig. Hij mag daar nu hele stukken loslopen. Rende hij in het begin direct weg zodra hij ´vrij´ kreeg, nu blijft hij dicht in de buurt. Af en toe blijft hij ergens snuffelen of neemt hij de tijd om schapen te bekijken, direct daarna komt hij aan galopperen. Hij rent je dan weer heel hard voorbij en kan niet tijdig stoppen, maar blijft een paar meter verder wachten tot je bij hem bent. Als hij geroepen wordt komt hij nu heel vaak direct naar je toe. Op de puppycursus maakt Rufus toch nog omtrekkende bewegingen, als hij naar mij toe moet komen. Andere honden hadden er deze keer ook last van, omdat de dag voor de puppycursus er schapen rondgelopen hadden. Hieronder een 3 minutenfilmpje van de cursus.